راستی چهنقاشیهای زیبایی کشیدهای! احسنت!
سلام آقا محمدمتین عزیز. وبلاگت و مطالب عالی آن بسیار
خواندنی هستند؛ ولی وبلاگی که در آن مطلب جدید
ننویسند، مثل خانهای است، که هرشب چراغش
خاموش باشد؛ مثل مغازهای است، که
هیچوقت در ویترینش
کالای نویی نگذارند.
چنین خانهای، چنین مغازهای و چنین وبلاگی
حس زندهبودن را منتقل نمیکنند. اگر جایی حس
زندهبودن ندهد، مخاطبش را ازدست میدهد؛ یعنی
مشتریها و خوانندگانش کمتر و کمتر میشوند، تا جایی
که دیگر فراموش میکنند، چنین وبلاگی وجودداشته.
اما هنوز دیر نشده؛ فرصت هست. پیش
از اینکه دیر بشود دستبهکار شو.
به خودت سخت نگیر؛ زیرا اگر
سخت بگیری، مطلبی نمینویسی؛ بنابراین
آسان بگیر. از هفتهای یک مطلب آغاز کن؛ یعنی
بیا قرار بگذاریم، که هر هفته، دستکم، یک مطلب
در وبلاگت بنویسی. اگر این کار را انجام دهی، وبلاگت
زنده و فعال میشود. انگار چراغش را روشن نگهداشتهای.
موفق باشید نویسندهی خوشذوق.
سلام آقا محمدمتین عزیز.
چهقدر خوب که اینجا فعال است و هر هفته در آن مینویسی.
نوشتن مستمر و مداوم، باعث میشو، مشتریها و خوانندگان این سایت خوب، بیشتر و بیشتر شوند.